موضوع: (مسح بر روی کفش ضرورتاً - تأویلات روایات تقیه در مورد مسح بر کفش)

دو روایت در جلسه قبل خوانده شد صحیحه زراره و الاعجمی که اشاره فرمودند که در سه چیز تقیه نیست یکی شرب خمر و دوم مسح‌ بر روی کفش و بحث ما در همین مورد دوم است که در جلسه قبل ثابت شد که مسح بر روی کفش از روی ضرورت جایز است مثلاً در سرما بر روی کفش درحالی‌که روایت می‌فرماید تقیه در مسح بر کفش وجود ندارد، چطور این روایات جمع می‌شود برای همین خاطر تأویلاتی ذکر کرده‌اند.

اما تأویلات این دو روایت:

تأویل اول از صاحب جواهر ره: این سه حکمی که داده شد فقط مخصوص به زراره بود که ایشان وظیفه‌اش را بداند و ربطی به جامعه مؤمنین ندارد و شاهد آن این است که زراره در آخر حدیث فرمود امام علیه‌السلام بر همه مؤمنین واجب نکرد که در این سه مورد تقیه نکنید و اگر نفی تقیه کرد مختص به خود زراره است.

تأویل دوم از شیخ طوسی در تهذیب: یک‌وقت مشقت سنگین است و یک‌وقت قابل تحمل است و منظور امام علیه‌السلام از اینکه در این سه مورد تقیه نشود در جایی است که مشقت کم باشد و ضرورتی ندارد تقیه بکند.

تأویل سوم: نفی تقیه برای این است که عامه هم در اینجا با ما هم عقیده‌اند و آن‌ها می‌گویند نیازی به تقیه نیست.

تأویل چهارم: اینکه هیچ ضرری و تهدیدی از جانب عامه به شما نمی‌رسد که اگر تقیه نکنید چون آن‌ها حتی در حج تمتع قائل به آن هستند.