الموضوع: كتاب الطهارة/أحكام الجبائر /دائم الحدث الدرس 2

( فصل فی دائم الحدث - ادامه صور دائم الحدث - حکم سلس الریح - احکام مسلوس و مبطون )

قسم دوم از صورت سوم این است که‌ حدث مستمر است و بین آن فاصله نمی افتد در اینجا سید ره به سه امر اشاره کرده اند :

امر اول : بر مسلوس و مبطون واجب است یک وضو برای نماز هایش بگیرد چون این شخصی که دائما محدث است حدث این فرد ناقض وضو نیست چون حدث اختیاری ناقض وضو است و این حدث از روی ناچاری است و نمی تواند جلوی آن را بگیرد و ما دلیلی نداریم بر نماز بدون وضو چون هم اجماع بر وجوب وضو بر مسلوس و مبطون است و هم ادله اولیه مثل لا صلاة الا بطهور حاکم است و صاحب جواهر هم این نظر را دارند که باید این دو نفر وضو بگیرند

امر دوم : یک وضو برای همه نمازها کافی است بشرط اینکه حدث دیگری اتفاق نیفتد اما اگر حدث دیگری انفاق بیفتد باید وضو بگیرد گرچه احتیاط مستحب این است که برای هر نمازی یک وضو بگیرد چون مشهور فقها مطلق است و فرمودند که برای مسلوس درهر نمازی واجب است یک وضو بگیرد و این مطلق است که هر مسلوسی را شامل می شود چه آن مسلوسی که یک بار یا چند بار برای او انفاق می افتد را شامل می شود و به نظر ما این احتیاط حسن است به شرطی که منجر به عسر و حرج نشود

امر سوم : حکم صاحب سلس الریح در حکم مسلوس و مبطون است چون روایات مسلوس گرچه در مورد این فرد صادر شده اما اختصاص به این فرد ندارد زیرا در روایات تعلیل آمده است که علت یا عمومیت می دهد یا تخصیص می زند که اینجا عمومیت دارد مثل صحیحه منصور بن حازم : ... اذا لم یقدر علی حبسه فالله أولی بالعذر ، که وقتی که نمی تواند بول را نگه دارد خداوند عذرش را می پذیرد و همچنین روایاتی که برای ذوی الاعذار آمده است مثل موثقه سماعه که فانما ذلک بلاء ابتلی به فلا یعیدن .... که این سلس البول یک گرفتاری است که دچار او می شود و اعاده وضو لازم نیست مگر که یک حدث جدیدی رخ بدهد

اما احکام مسلوس و مبطون :

مساله اول : مسلوس و مبطون وقتی وضو گرفتند سریعا نماز را شروع بکنند و فاصله نیندازد اما نظر ما این است که مبادرت واجب نیست چون این که فرمودید مبادرت واجب است نفرمودید کدام یکی از صور چهارگانه منظور است و ما این اطلاق را قبول نداریم لذا مبادرت به نماز در قسم دوم از صورت سوم ( همین بحث امروز ) واجب است

اما صورت اول بود که حدث مستمر نبود بلکه در بین نماز دو سه بار اتفاق می افتد که اینجا مبادرت واجب نیست چون نماز ایشان در فرصتی قرار دارد که می تواند در آن فرصت با طهارت باشد مثلا در هر مرحله ای که وضو می گیرد حداقل دو رکعت را خوانده و بعداحدث می آید

اما صورت دوم این بود که وضو در اثنای نماز موجب عسر و حرج نیست اما چند بار در نماز بول خارج می شود اینجا هم نیازی به وجوب مبادرت ندارد

اما قسم اول از صورت سوم این بود که بول مستمرا می آید اما گاهی فاصله اندکی بین آن اتفاق می افتد فترات یسیرة که اینجا هم وجوب مبادرت نیاز نیست چون فرض این است که فترتی در بین هست اما این فترت مشخص نیست چه زمانی است حال این جواب ما بنابر مبنای سید است چون ایشان برای مسلوس و مبطون حدث را ناقض وضو می داند اما بنابر مبنای کسانی که حدث را ناقض وضو نمی دانند و هو المختار ، به هیچ وجه در تمامی صور مبادرت واجب نیست