الموضوع: كتاب الطهارة/الأغسال /غسل الجنابة/ الدرس 12

( فصل فی الاغسال - فی صدق الجنابة لا فرق بین خروج المنی من المخرج الطبیعی و غیره - اقوال )

امر پنجم : در تحقق جنابت فرقی بین اینکه منی از مخرج متعارف خارج شود یا از غیر متعارف ، نیست

قول دوم : مرحوم علامه حلی در قواعد الاحکام [1] می فرماید که ما مخرج متعارف را قبول داریم در تحقق جنابت

قول سوم : محقق ثانی (کرکی) در جامع المقاصد[2] : که منظور ما از مخرج متعارف این است که بگویند از آلت تناسلی یا بیضه یا کمر ان خارج شده است اما اگر از غیر اینها باشد از غیر متعارف است و اگر مجرای طبیعی بسته باشد و از غیر آن خارج شود صدق جنابت می کند در هر صورت آنچه از لفظ منی و خارج شدن آن متفاهم عرفی است همان مسیرطبیعی است لذا اگر از غیر مسیر طبیعی خارج شود و مسیر طبیعی بسته باشد جنایت صدق می کند و روایات انزال را سیب جنابت می دانند و لذا هر وقت صدق انزال ولو با وسایل پزشکی بکند جنابت محقق است

امر ششم : اگر منی از جایش حرکت کرد اما خارج نشد و انزال صورت نگرفت غسل جنابت محقق نمی شود لذا در صحیحه سلیمان بن خالد از امام صادق علیه السلام آمده که مردی قبل از بول غسل کرد و بعد از مدتی منی از او آمد امام فرمودند غسلش را اعاده کند و این اعاده غسل دلیل بر جنابت با انزال است ،

متن روایت : محمد بن الحسن بإسناده عن الحسين بن سعيد، عن عثمان، عن عبد الله ابن مسكان، عن سليمان بن خالد، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: سألته عن رجل أجنب فاغتسل قبل أن يبول فخرج منه شئ، قال: يعيد الغسل. قلت: فالمرأة يخرج منها شئ بعد الغسل. قال: لا تعيد. قلت: فما الفرق بينهما؟ قال: لان ما يخرج من المرأة إنما هو من ماء الرجل. [3]

امر هفتم : در صدق جنابت باید منی از خود شخص باشد مثلا اگر از زن منی شوهرش خارج شود غسل جنابت بر زن واجب نیست دلیل روایات امر ششم است اما اگر شک کند که آیا از خودش است یا از شوهرش در اینجا فقها اختلاف دارند

شهید اول در البیان[4] فتوای به وجوب غسل دادند و مرحوم علامه در نهایه الاحکام[5] فرمودند اگر این منی از روی شهوت خارج شد واجب است غسل کند

نظر استاد : به هیچ وجه غسل لازم نیست و برائت جاری می شود چون

    1. تارة : در اصل خروج شک می کند که بعد از غسل منی خارج شد یا نه ؟ اصل عدم خروج جاری می شود

    2. اخری : شک می کند با خارج شدن این منی اعاده غسل واجب است یا نه ؟ که شک در تکلیف است و منشا شک اشتباه در امور خارجیه است که از خودش است یا از مرد ، برائت جاری می شود چون در وجوب غسل صدق انزال لازم است و گفته شد که زن منی دارد اما بیرون نمی آید به همبن خاطر عبد الرحمان از امام صادق می‌پرسد چه فرقی بین انزال و خارج شدن منی از زن بعد از غسل است ؟ که در اولی حمل بر جنایت می شود اما در دومی حمل نمی شود ؟ حضرت فرمودند چون آن چیزی که از زن خارج شده است منی مرد بوده است.[6]