موضوع: المقدمة/علم الأصول /علم اصول و مسائل رجالی

سَمِعْتُ الصَّادِقَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ يَقُولُ: مَنْ‌ مَاتَ‌ مُنْتَظِراً لِهَذَا الْأَمْرِ كَانَ كَمَنْ كَانَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ، لَا، بَلْ كَانَ كَالضَّارِبِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالسَّيْفِ.

الإمامة و التبصرة من الحيرة / النص / 122 / باب في الغيبة ..... ص : 119

قول دوم قائلان به عدم: وجه افتراق ها:

برخی گویند مثل مرحوم نائینی: مسائل اصول کبریاتی است که بلاواسطه در استنباط در اصول دخیل است در حال که رجال با واسطه به حکم شرعی می رسیم. برخلاف کل ظاهر حجه، علم اصول یبحث عن کبریات التی تقع بلا واسطه.

با این تعریف رجال خارج شد اما مباحث صیغه امر و نهی نیز باید خارج باشد لذا این مباحث در مبادی تصوریه یا تصدیقیه اصول بحث می شود.

برخی دیگر قید: علم به قواعدی که بدون حاجت به ضمیمه در استنباط استفاده می شود ولی اگر باضمیمه کبری اصولی منجر به استنباط می شود از اصول خارج می شود.