موضوع: بحث اجتماع امرونهی/ اشکال جواب عدليه/ دليل ميرزا قمی - قوله و ان قلت...

شیخ فرمود در صورت ترک دخول ترک خروج صادق است به صورت سالبه به انتفا موضوع.

اولا این حرف درست نیست چون خروج و دخول، موضوع و محمول نیستند بلکه از قبیل واسطه و ذی الواسطه هستند. ثانیا بر فرض که موضوع و محمول باشند همین مقدور مع الواسطه بودن خروج برای اثبات حرمت آن کافی

قوله و ان قلت...

اشکال مرحوم شیخ بر قائلین به حرمت خروج یا دلیل سوم مرحوم شیخ.

اگر خروج حرام باشد لازمه اش این است که تخلص واجب نباشد. با این توضیح که خروج تنها راه تخلص از غصب است. و وقتی این راه حرام بود و طبق قانون الممنوع شرعا کاالممنوع عقلا. پس تخلص هم که متوقف بر آن است واجب نیست. فهو باطل.

دو جواب صاحب کفایه:

۱. شرط قانون الممنوع شرعا کالممنوع عقلا عدم لزوم عقلی مقدمه است. در حالی مقدمه لزوم عقلی دارد.

۲. حرمت مقدمه (خروج) مانع از وجوب فعلی ذی المقدمه (تخلص) است ولی محبوبیت و مصلحت آن را از بین نمیبرد. در اینصورت عقل وارد میدان میشود و به علت وجود ملاک(محبوبیت) حکم به وجوب آن میکند.

قوله و قد ظهر .

رد صاحب فصول که قائل بود خروح واجب و معاقب علیه است.

۱. اشکالاتی که به شیخ دارد بود بر ایشان نیز وارد است.

۲. لازمه حرف صاحب فصول اجتماع امر و نهی در شی واحد یعنی خروج بعنوان واحد است که باطل است.