درس خارج فقه استاد سید محسن حسینی‌فقیه

تقیه من شعب النفاق پاسخ داده شد (نفاق بمعنای عدم اظهار باطن خود برای امر باطل است اما تقیه برای رسیدن به امر مطلوبی با موید شرعی و عقلی است).

فضای خفقان شیعیان

شیعیان در عصر اموی و عباسی و صلاح الدین (فساد الدین ایوبی) و در عصر عثمانی در فضای تقیه‌ای بوده‌اند.

معاویه دستور داد اولاً اسامی محبین علی را از بیت المال خط بزنید و با او معامله نکنید و اگر مریض شد عیادتش نکنید و اگر مرد او را تشییع نکنید.

منصور عباسی سادات بنی الحسن را در زندانی انداخت که روز از شب زندان مشخص نمی‌شد و این سادات بزرگوار اوقات نماز را با تلاوت قرآن می‌فهمیدند. هر کدام از آنها از دنیا می‌رفت روی دیگری می‌افتاد و همانجا می‌ماند و سپس به مهدی عباسی آدرس زندان را داد و آن زندان را بر سر سادات خراب کرد.

عصر ایوبیان صلاح الدین وقتی قدرت را از فاطمیین گرفت، قضات شیعه را عزل کرد، حی علی خیر العمل را حذف کرد و هر مخالفی را گردن می‌زد. کسی حق اقدام بر خطابه و تدریس ندارد الا اینکه جزء اهل سنت باشد.

در عصر عثمانیان سلطان سلیم متولی سنی‌ها شد و فتوا داد شیعیان خارج از دین هستند و واجب القتل هستند در اناضول که شهری از شهرها بوده نوشته‌اند 40000 نفر تا 70000 نفر را بخاطر شیعه بودن کشتند.

شرف الدین در الفصول المهمه فصل 9 صفحه 206: شیخ یونس حنفی شیعیان را واجب القتل دانست و شیعیان حلب قتل عام شدند.

شهید ثانی را عثمانی‌ها شهید کردند. در جبل عامل جزار قتل عام شیعیان کرد همانطور که حجاج در عراق شیعه کشی کرد. جزار غارتگری کرد و کتابخانه شیعیان را غارت کرد در حالی که در یک کتابخانه آل خاتون 50000 جلد کتاب بود، و یک هفته کامل کتب علما جبل عامل را سوزاند. تقیه شعار هر ضعیف مسلوب الحریة است.

چرا تقیه از اصول دین شمرده شده است؟ (دینی و دین آبائی، لا دین لمن لا تقیه له؟)

پاسخ: اولاً چه اشکالی دارد یکی از ملحقات اصول دین باشد؟

ان قلت: اجماع اصول دین بر سه یا پنج تاست.

قلت: اصول دین 7 تاست بعلاوه تبری و تولی.

دوم: تقیه از موضوعات فقهی است، لا دین لمن لا تقیه له استعاره است از باب اهمیت و تاکید است همانند لاصلاه لجار المسجد الا فی المسجد.

شبهه سوم: تقیه به نحق و نابودی دین منتهی می‌شود؟

پاسخ: در زمان طولانی اگر در اصول و فروع دین تقیه شود، نسل‌های بعد گمراه می‌شوند و زمان‌ها متغیر هستند و شیعه در زمان‌هایی در آزادی کامل عقائد خود را بیان می‌کنند و پدران نفس تقیه را به فرزندان خود می‌آموزند. به تعبیر برخی در مجالس خصوصی به بیان حقیقت می‌پردازند. و اگر واقعاً قرار باشد تقیه به نابودی دین منتهی شود تقیه حرام است و ما نیز آن را قبول نداریم.

شبهه بعد که خواهد آمد، تقیه باعث ترک امر به معروف و نهی از منکر می‌شود.