موضوع: كتاب الصلاة/صلاة المسافر /مقدمات

إنّي وجدت و في الأيّام تجربة    للصبر عاقبة محمودة الأثر

و قلّ من جدّ في أمر يطالبه    فاستصحب الصبر الّا فاز بالظفر

صبر و ظفر هر دو دوستان قديمند    بر اثر صبر نوبت ظفر آيد

بگذرد اين روز كار تلخ‌تر از زهر    بار دگر روزگار چون شكر آيد

فتحصّل ممّا ذکرنا: خوف، علّت تامّه ی برای قصر است همانطور که سفر، علّت تامّه برای قصر است. روایتی از امام باقر علیه السلام در این زمینه عرض می شود:

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ صَلَاةُ الْخَوْفِ وَ صَلَاةُ السَّفَرِ تُقْصَرَانِ جَمِيعاً؟ قَالَ: نَعَمْ وَ صَلَاةُ الْخَوْفِ أَحَقُّ أَنْ تُقْصَرَ مِنْ صَلَاةِ السَّفَرِ لِأَنَّ فِيهَا خَوْفاً.[1]

حضرت خوف را سبب اقوی نسبت به سفر می دانند بنابراین هر دو سببیّت دارند ولی خوف اقوی است. أحقّ دال بر این است که هردو سبب هستند ولی خوف اقوی است بنابراین هر کدام از سفر و خوف سبب تام برای قصر می باشند.

10.قصر در صلاة مسافر به «مسافت» تعلّق می گیرد یعنی موضوع قصر، مسافت است و این مطلب مورد اتّفاق امامیّه است و به برخی از عامّه نسبت داده شده است که متعلّق قصر، طولانی بودن و کوتاه بودن زمان سفر است.