موضوع: العام و الخاص/المخصص المجمل /تنبیهات

خلاصه جلسه قبل

کلام در تمسّک به عام در شبهه‌ی مصداقیه به تنبیهات رسید؛ تنبیه اوّل در دوران بین تخصیص و تخصّص در مثال ملاقی با آب استنجاء بود؛ عرض شد در روایات این باب سه احتمال وجود دارد:

اوّل: آب استنجاء نجس است.

دوّم: طاهر است.

سوّم: نجاست معفو است و ملاقی با آن نجس نیست.

احتمال اوّل دلیل ندارد؛ نهایةً ادلّه‌ای است که دلالت بر انفعال ملاقی آب نجس است لکن در مانحن فیه ملاقی با نجس نیست بلکه ملاقی با غساله است؛ و از طرفی دلیل وجود دارد بر اینکه ملاقی با آب استنجاء نجس نیست.

احتمال دوّم و سوّم

روایات نسبت به این دو احتمال، سه طائفه‌اند:

طائفه اول: آب قلیل با ملاقات نجاست نجس می شود مانند روایات باب کر؛ این روایات مفهومشان آن است که آب قلیل با ملاقات با نجاست نجس می شود.

طائفه دوم: انفعال ملاقی با آب نجس.

طائفه سوم: عدم انفعال ملاقی آب استنجاء.

در مورد طائفه‌ی سوّم دو احتمال وجود دارد:

اوّل: این طائفه مخصّص طائفه‌ی اوّل است؛ بعد از تخصیص باقیمانده‌ی تحت طائفه‌ی اوّل می‌شوند آب قلیل غیر غساله‌ی استنجاء؛ لازمه‌ی این تخصیص، طهارت آب استنجاست؛ در نتیجه ملاقی این آب پاک است از باب تخصّص زیرا ملاقیِ نجس نیست.

دوّم: این طائفه مخصّص طائفه‌ی دوّم است؛ در نتیجه آب استنجاء نجس هست ولی منجّس نیست؛ در اینصورت ملاقی با این آب تخصیص خورده و نجس نیست.

از این دو احتمال، احتمال اوّل خود دو صورت دارد سیأتی انشاءالله.