بحث در آیه 21 سوره مبارکه روم بود.

علامه فقیه مفسر بزرگ مرحوم طباطبایی در تفسیر المیزان ذیل این آیه کریمه این چنین فرموده اند (که در اثبات مدعی کمک می کند) :

بیان ذلک : آری هر یک از مرد و زن دستگاه تناسلی دارند که با دستگاه تناسلی دیگر کامل می گردد و از مجموع آن دو توالد و تناسل صورت می گیرد.

پس هر یک از آن دو فی نفسه ناقص و محتاج به طرف دیگر است و از مجموع آن دو واحدی تام و تمام درست می شود و به خاطر همین نقص و احتیاج است که هر یک به سوی دیگری حرکت می کند و چون بدان رسید آرام می شود. چون هر ناقصی مشتاق به کمال است وهر محتاجی مایل به زوال حاجت و فقر خویش است و این حالت همان شهوتی است که در هر یک از دو طرف به ودیعه نهاده شده.[1]

(مرحوم علامه در واقع در این مقام در صدد تعریف ماهیت و حقیقت شهوت بوده اند که انصافا چقدر زیبا آن را ترسیم کردند)

بر اساس آنچه که از قول علامه ذکر شد یکی از اسباب لتسکنوا الیها همین رابطه جنسی است البته در فرض کامل و جامع و طرفینی.

تذکر : بر اساس گزارش یکی از ثقات که تخصص آن ، قضاوت در عرصه خانواده است بالای 90 درصد از درخواست های طلاق به خاطر عدم رضایت رابطه جنسی است.

و اما عواملی که سبب نارضایتی رابطه جنسی می شود به این بیان است :

الف) عدم تسلط کافی به فنون این رابطه

ب) عدم تعادل روحی در هر یک از طرفین به هر دلیلی

ج) مهم تر از همه عدم التزام به مبانی شرعی که از خالق این نظام هستی به دست ما رسیده است مثل مساله چشم چرانی یا حتی پرورش فکر های ناهنجار که موجب تشویش و اضطراب فکری می شود.

علی ای حال آنچه که از جمع بین فرمابیش فقها و متخصصین عرصه مذکور به دست میاید این است که از مهمترین عوتمل سکون بین زوج و زوجه این فعل مقاربت به صورت جامع و کامل و طرفینی آن است که حکمت الهی بر این تعلق گرفته که از این طریق انس بین زوجین و گرمای کانون خانواده حفظ شود.

تذکر : البته لا یخفی که مودت غیر از رحمت است چرا که رحمت به معنای مهربانی است چه غریضه جنسی مطرح باشد و چه نباشد ولی مودت غالبا معلول نیاز جنسی است که متقابل است فلذا بر اساس این تحلیل این مساله (یعنی فعل مقاربت) اختصاص به جنبه حق بودن ندارد بلکه بر اساس حکمت بالغه الهی برای حفظ انس بین زوج و زوجه عنایتی شده است که از این طریق تعمیم باشد.

البته لا یخفی که نتوانستن غیر از نخواستن است به این معنا که زوج و زوجه قدرت اسقاط حق ندارند ولی اگر شرائطی مثل پیری یا بیماری یا ... پیش آید که آنها دیگر نتوانند و قادر به جماع نباشند این یک بحث دیگری است که قهرا چاره ای در آن نمی باشد. (لف و نشر مشوش)