موضوع: فقه الاسره/تغییر جنسیت /تتمه دلیل اول حرمت تغییر جنسیت و نقد آن

در جلسه گذشته دلیل اول قائلین به حرمت تغییر جنسیت را بیان کردیم که به آیه 119 سوره مبارکه نساء استدلال کرده بودند. اکنون شاهدی برای استدلال و دلیل اول بیان می شود.

شاهد بر این استدلال مطلبی است که مرحوم شیخ طوسی از ابن عباس و انس در تفسیر همین آیه نقل کرده‌اند که گفته‌اند :

انه الإخصاء[1]

فلذا قهرا به قرینه این نقل تفسیری مقصود آیه کریمه با فحوای خطاب یا مفهوم اولویت شامل تغییر جنسیت هم می‌شود.

نقد استدلال مذکور

برخی از فقها به استدلال مذکور اشکال کرده‌اند که:

ادعای اطلاق در آیه کریمه با ضرورت دین مخالف است چرا که تعبیر خلق الله شامل همه مخلوقات الهی می‌شود اعم از جمادات و نباتات اینک بدیهی است که هیچ یک از فقها قائل به حرمت در تغییر جمادات و نباتات نشده است پس قهرا ثابت می‌شود اخذ به اطلاق آیه کریمه مردود است.

البته بعضی دیگر از فقها در همین جا به قرینه وحدت سیاق معتقد شده‌اند که مقصود از تغییر در خلق الله خصوص تغییر در حیوانات است چرا که قبل از این فقره در فقره ما قبل آن می‌فرماید :

﴿لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ﴾

که به قرینه این فقره که سخن مربوط به تغییر در آذان الانعام می‌باشد به وحدت سیاق ، پس قهراً مقصود از فقره بعدی هم (که فرمود : ﴿لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّه‌﴾) باید همان فرض انعام و حیوانات بوده باشد.