موضوع: فقه الاسره/صله الارحام و قطیعتها /ادامه بحث بررسی ادله روایی وجوب صله رحم

کلام استاد محترم در مطلب دوم از مطالب مربوط به صله رحم بود. محل نزاع در وجوب صله رحم بود که ادله وجوب صله رحم را بیان و بررسی می فرمودند.

دو روایت را بیان و بررسی کردیم و به سومین روایت میرسیم.

سومین نمونه از روایاتی که دلالت بر وجوب صله رحم دارند.

3 – صحیحه احمد بن محمد بن ابی نصر البزنطی عن ابی الحسن الرضا علیه السلام قال ، قال ابوعبدالله علیه السلام :

صِلْ‌ رَحِمَكَ‌ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ وَ أَفْضَلُ مَا تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ كَفُّ الْأَذَى عَنْهَا ...

این مقدار ، کمترین حد است که به ارحام بفهمانیم که از او بیزار نیستیم و او را دوست داریم و به او علاقمند هستیم.

قدر مشترک و قدر متیقن از این روایات ثلاثه ، وجوب صله رحم در اقل مراتب عرفی اش است

به عبارتی می توان گفت روایات مذکور سه مرتبه را اثبات می کند :

مرتبه اول : اثبات وجوب امر است که از صیغه امر استفاده می شود.

مرتبه دوم : اثبات حد اقل و کف وظیفه در صله رحم است

مرتبه سوم : اثبات صله رحم در حد متفاهم عرفی است. یعنی نوع و شکل و کیفیت صله رحم منزل به عرف است.

و اما در کنار این روایات مذکور روایات دیگری داریم که وجوب صله رحم را به طور مطلق حتی در مراتب عالی آن دلالت دارد. البته در ادامه مباحث بیان خواهیم کرد که امر در این روایات قسم دوم حمل بر استحباب می شود و اوامر قسم اول که گذشت و کف کار را بیان می کردند ، امر وجوبی است.

1 – مثل صحیحه جمیل بن دراج رضوان الله تعالی علیه (از اصحاب اجماع و دارای بالاترین درجات اعتبار است) : قَالَ:

سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ‌ الَّذِي‌ تَسائَلُونَ‌ بِهِ‌ وَ الْأَرْحامَ‌ إِنَ‌ اللَّهَ‌ كانَ‌ عَلَيْكُمْ‌ رَقِيباً﴾

قَالَ فَقَالَ هِيَ أَرْحَامُ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ بِصِلَتِهَا وَ عَظَّمَهَا أَ لَا تَرَى أَنَّهُ جَعَلَهَا مِنْهُ.[1]

توضیح و تبیین استشهاد به روایت شریفه در جلسه آینده ان شا الله بیان خواهد شد.