موضوع: الأصول العملية/أصالة البراءة /تنبیهات تنبیه سوم

تنبیه سوم:

دیدگاه مرحوم آخوند

(مقدمه بحث) تا قبل از این محل نزاع بین اخباری ها و اصولی ها مختص به شبهات حکمیه تحریمیه بود که اصولی ها برائت جاری میکردند ولی اخباری ها قائل به احتیاط شدند.

فلذا در بقیه موارد ( شبهات حکمیه وجوبیه و شبهات موضوعیه وجوبیه و شبهات حکمیه تحریمیه ) همه آقایان چه اصولی، چه اخباری قائل به برائت هستند.

لکن اینک در اینجا متوهمی ادعا کرده است که در شبهات موضوعیه تحریمیه احتیاط جاری است، بنابراین از اینجا به بعد محل نزاع مربوط به شبهه موضوعیه تحریمیه است که در آن ۳قول مطرح است:

۱. مشهور قائل به برائت می‌باشند.

۲. متوهم قائل به احتیاط است.

۳. مرحوم آخوند قائل به تفصیل است.

و اما علت اینکه شخص متوهم قائل به احتیاط می‌باشد{تبیین و اثبات مدعا در قالب ۲ مثال می‌باشد}

مثال اول: مایعی داریم که نمی‌دانیم آیا خمر است یا خل؟! در اینجا متوهم گفته است که چون ما "بیان" داریم که فرموده است:«لا تشرب الخمر» پس باید در این مورد مشکوک هم احتیاط کنیم تا آنکه "نهی" را امتثال کرده باشیم.

مثال دوم: مولا فرمود:« لا تکرم العالم الفاسق» و سپس ما در زید شک کردیم که آیا فاسق است یا عادل می باشد؟! در اینجا هم چون بیان موجود است که اکرام فاسق را حرام کرده است پس باید احتیاط کنیم و این شخص مشکوک را اکرام نکنیم تا نهی امتثال شده باشد.