موضوع: الأصول العملية/أصالة الاحتياط /تنبیهات[1]

تنبیه دوم:

موضوع تنبیه دوم اینست که شرط تَنجُّز علم اجمالی عبارتست از اینکه همه اطراف آن محل ابتلا باشد.

اینک مرحوم آخوند ( رضوان الله تعالی علیه) میفرماید:« سِرِّ این شرطی که در تنجز علم اجمالی مطرح کردیم اینست که صحت نهی زمانی است که در مکلف انگیزه ای برای ترک ایجاد کند پس اگر مکلف خودش انگیزه ای برای ارتکاب فلان شیء نداشته باشد دیگر نهی کردن از آن لغو است چرا که تحصیل حاصل است، بر همین اساس در اطراف علم اجمالی اگر طرفین محل ابتلا باشند بعد با تنجز آن وجوب اجتناب بیاید با این صدور نهی انگیزه برای ترک حاصل می‌شود ولی اگر بعض اطراف از محل ابتلا خارج باشند خود به خود انگیزه ای برای ارتکابشان نداریم، فلذا صدور نهی هم جا ندارد که به وسیله آن ما را از ارتکاب باز دارد چون تحصیل حاصل است پس صدور چنین نهی ای لغو است فلذا برای جلوگیری از لغویت این نهی(از ارتکاب اطراف علم اجمالی) لازم است همه اطراف آن محل ابتلا باشند.