درس خارج فقه استاد سید مهدی نقیبی

موضوع: حرمت غنا/مستثنیات غنا/تغنی به قرآن-نظر محقق سبزواری

همان طور که در جلسه قبل گفتیم غنا دو صورت بود یکی به معنای بالا و پایین کردن صدا و دیگری به معنای بی نیازی و خود سازی بحث در اینجا در مورد غنا به معنی آواز است برخی غنا به معنی آواز را منع و حرام میدانند بشدت اما برخی دیگر قائل به جواز غنا در قران هستند این گروه که میگویند غنا جایز است با توجه به روایات باید وجه توجیهی درست شود و آن هم تفاوت داشتن ماهیت غنا در قران و غنا در مراسم لهو و لعب میباشد .اگر کسی قرآن را به همان گونه که در مجالس لهو و لعب بخواند اشد حرمتاً است .

روایت : عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ اَلْأَحْمَرِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اِقْرَءُوا اَلْقُرْآنَ بِأَلْحَانِ اَلْعَرَبِ وَ أَصْوَاتِهَا وَ إِيَّاكُمْ وَ لُحُونَ أَهْلِ اَلْفِسْقِ وَ أَهْلِ اَلْكَبَائِرِ فَإِنَّهُ سَيَجِيءُ مِنْ بَعْدِي أَقْوَامٌ يُرَجِّعُونَ اَلْقُرْآنَ تَرْجِيعَ اَلْغِنَاءِ وَ اَلنَّوْحِ وَ اَلرَّهْبَانِيَّةِ لاَ يَجُوزُ تَرَاقِيَهُمْ قُلُوبُهُمْ مَقْلُوبَةٌ وَ قُلُوبُ مَنْ يُعْجِبُهُ شَأْنُهُمْ .

توضیح:

اول این که روایت حسنه است یعنی راوی شیعه هست و مدح شده است.

قال و رسول الله صلی الله علیه آله(قرآن را اینگونه تلاوت کنید با لحن عرب و صوت عرب بپرهیزید از این که لحن شما لحن اهل کبر فسقاً باشد )_نتیجه قرات قرآن به صوت عرب متفاوت است با غنا _(بزودی گروهی می آیند که قرآن را با غنا میخوانند و با طریق نوح و رهبانیت است و اینصداها با این گونه خواندن به بالا نمیرود و مورد قبول خدا نیست دلهاشان چپه است و نور قرآن به این ها نمی رسد و دلهایی که تعجب کردند از این صوت ها شان های اینها همین روایت را قطب راوندی بیان کرده به صورت مرسله ی قطب راوندی .