درس خارج فقه استاد سیدمهدی نقیبی

موضوع: حرمت رقص/استدلال به روایت سکونی/بررسی اطلاق روایت

عمده دلیلی که فقها به ان برای حرمت رقص استدلال کرده اند روایت سکونی است

گفته شد که این روایت دلالت بر حرمت رقص دارد حال سوال این است حرمت نسبت به تمام افراد و در تمام زمان ها است

این روایت دلالت بر اصل حکم حرمت رقص دارد و در مقام بیان خصوصیات نیست و در مقام بیان تشریع است و ادله ای مه در مقام تشریع هستند زمانی که شک کنیم در جزئیت ویا شرطیت چیزی در مأمور به نمیتوانیم به اطلاق لین ادله تمسک کنیم چون که چنین ادله ای دارای اطلاق نیستند

برای تمسک به اطلاق باید احراز شود که مولی در مقام بیان هستند از همان جهتی که میخواهیم به اطلاق تمسک کنیم

اشکال اصل اولی این است که متکلم در مقام بیان است پس بنا بر این بگویم که در روایت سکونی مولی در مقام بیان است و در مورد رقص زوجه برای زوج به اطلاق تمسک کنیم وبگویم که حرام استاین که اصل این است متکلم در مقام بیان است قبول اما در مقام بیان چی هست در این روایت متکلم در مقام بیان تشریع حکم است که این گونه روایت زیاد وحود دارد مانند اکثر ایات پس بنا بر این این روایت دلالت بر حرمت رقص بصورت مطلق ندارد

قرائنی وجود دارد که روایت داری اطلاق نیست :

1.در نزد اکثر فقها و محدثین این تعبیر وجود دارد که« حرمت رقص از واضحات است »

از این تعبیر استفاده میشود که روایت اطلاق ندارد به لین صورت حرمت رقصی قطعی و واضح است که از لهویات باشد پس بنا بر این رقص لهوی از محرمات واضحه است لذا رقصی که در روایت ذکر شده است رقص لهوی است

2.از طرفی برخی از فقها گفته اند که روایت اطلاق دارد ولی در مقام عمل حکم کردن به این که رقص زوجه برای زوج اشکالی ندارد لذا به این روایت عمل کردن و چنین فتوایی دادند دلالت میکند که روایت اطلاق ندارد

3.ملاک در حرمت رقص باطل بودن است رقص مصداق باطل و لهو است پس حرام است

این که عنوان باطل ولهو را ذکر کردند قرینه است که روایت اطلاق ندارد