درس خارج فقه استاد سید مهدی نقیبی

1402/10/05

بسم الله الرحمن الرحیم

غیبت/حرمت استماع غیبت/بررسی عدم ملازمه بین وجوب نهی از منکر با جایز الغیبه بودن غیبت شونده 05/10/1402

عنوان: غیبت/ استماع حرام/ بررسی فعل مقول فیه

محل بحث: نهی قائل جایز نیست چرا که ممکن است جایز الغیبه باشد و فعل مسلمان حمل بر صحت و از جهتی هتک حرمت مسلمان است این نهی قائل.

جواب اشکال مسبوق: 1- فرض مسئله غیبت از مون است و شک میکنیم آیا مجوزی وجود دارد یا نه در اینجا استصحاب عدم جواز می کنیم.

استدلال: با دو استدلال ثابت کردیم: 1- لأنه مومن: بالوجدان 2- استصحاب حرمت: با اصل

2- سامع غالبا به حال مقول فیه آگاه نیست و در این موارد رد غیبت واجب است و در مواردی که سامع نسبت به حال مقول فیه آگاه باشد این حمل بر فرد نارد است

تأمل: رد غیبت در صورت حمل فعل مسلمان بر صحت عقلی نیست مگر اینکه جهت تکیه فکر قابل نسبت به مقول فیه واجب باشد.

کلام شیخ انصاری (ره) رد غیر از نهی از غیبت است.

شرح مصباح الفقاهه: فرض از رد نصرت مغتاب است و تنزیه آن نسبت به عملی که انجام داده است.

نظر استاد: در فرض اختلاف فقهی میان سامع و قائل نهی از منکر ثابت نیست.

انواع نصرت غائب:

    1. عیب دنیوی: رد کردن به این اسامی که به قائل بگوید این اصلا عیب به حساب نمی آید.

    2. عیب دینی: ایجاد شک نسبت به فعل حرام از ناحیه مقول فیه.

 

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo